Yar-ı Edebi Şiiri - Hacer Esma Yüksel

Ah bir kelebek kadar latif
Titreyiş kadar değişken sen
Sen gonca esintileri
Sen sevda nağmeleri
Sen kırık, nadide edebi zevk
Seni nerelerde bıraktık
Hangi arada kaybettik bilmem
Hangi arada soldu ışığın
Hangi hırçın dalganın içine daldın
Uzadıkça kahreden firakta kaldın
Ruhuma doldukça coştuğun,
Sevdama kondukça koştuğun anları
Baharları, hazanları, hicranları özledim
Seninle anlamayı,seninle anlatmayı,
Seninle ben olmayı özledim
Ürkekçe bir defter kenarına
Hasretli gecelerde bir özleyiş anına
Rikkatle bir mısra kondurmayı özledim
Ansızın yatağımdan kaldıran ilhamları
Okudukça hislenip ağladığım anları
Bana her dem seninle farklı yanları özledim
Hasretim çığlık oldu
Açılan her sayfadan,dizilen her mısradan
Şimdi sayfalar ıssız,mısralar ahsız
Gönül tarumar...
Sensiz nereye baksam nar içinde nar
Ufacık bir çocukken ne denli lütufkardın
Kaynağına düşünce boğulur muyum sandın
Seni hasret pınarında yıkayıp da yuğamadan
Hangi hain haletimin hışmıyla yandın