Yâr I Bâki Şiiri - Nuru Rayiha

Varlığın yanımdayken, yokluğunun sancısı var beynimin en ucra köşesinde
Varken kaybetmek, yokken hiç olmamanın korkusu yüreğimde
Ne varlığın, ne yokluğun dindiriyor suskunluğumu

Sen gitmeden gidişin geliyor gözümün önüne
Kapının sessiz ve derinden gıcırdayışı kulağımda
Kapanışıyla kapının, yüreğime kilit vuruluyor üst üste

İrkiliyorum kış soğuğu ile,
Gidişini izlediğim kapıdan, sızan sisli soğuk üşütüyor şimdi beni
Senin o çok sevdiğin kazağım ısıtmıyor
Sevgini üst üste giymek ısıtıyor yüreğimi, bedenimi…

Kanıyorum…
Seni kana kana severken..
Kanıyorum..

İçimdeki korkuları, titreyişleri dindiremiyorum yar
Tüm damarlarımdan sızan kanın sıcaklığını hissediyorum
Yüreğim dağlanıyor yar, çıkıp gidişinin korkusu yetiyor hücrelerime…
Meğer ben ne çok gömmüşüm seni içime…

Gideceksin bir gün,gideceğim yar..
Ahlar, çırpınışlar, gözyaşları engelleyemeyecek hak olan gidişleri
Sevgimiz, sevdamız tutamayacak ellerimizi
Faniyim yar,faniyiz..

İmanımız, inandıklarımız olacak sadece yanımızda
Sevdaya, sevdiğine iman burada kalıyor,
Bende olmayacağım yanında,senin olmayacağın gibi..
Her şey burada kalıyor yar…

Sonsuz değil sevdalar,
Acılar,yanmalar,gülmeler sonsuz değil..

'Fânîyim, fânî olanı istemem; âcizim, âciz olanı istemem
Ruhumu Rahmân'a teslim eyledim, gayrı istemem
İsterim, fakat bir yâr-ı bâkî isterim
Zerreyim, fakat bir şems-i sermed isterim
Hiç ender hiçim, fakat bu mevcûdâtı umumen isterim '