Yar Hali Şiiri - Hazret Seyda

Ey gece..!
Aya haber sal,
Dolunay olsun.
Yıldızlarına söyle,
Aydınlık etsin sevdiğimin karanlığını.

Yanaklarını okşamak istediğimi,
Sıcak buse kondurduğumu söyle,
Ürkütmeden.
Hasret kaldığımı unutmasın,
Hep hatırlat.
Sevdamın sıcaklığını his ettir,
Üşümesin.

Halimi sorarsa eğer,
Güzel şeyler fısılda.
Haberdar olmasın ahvalimden.
Yırtık ayakkabımı,
Sigaramı,
Sokaklarımı bilmesin.

Her damlası,oktur beynime.
Her ahı, ağdır gönlüme.
Ben yine yeniden yanarım sonra.
Sormayışına arada darılırım,
Kahr olurum bazende.
İrkilir sitem ederim kendime sonra.
Can canansız kalmaz,
Aşma haddini derim.
Deliyim,divaneyim,kusurluyum.
Kusuru giderse delinin,
Kalır mı adı.

Ey kokusunu yardan ala Gül!
Aldıkça seni mest olur,
Çengi yapar,
Umursamam alemi.
Mahzenleri açar,
Koyarım önüme mey.
Işık saçar şevk olurum sokaklara.
Kimine anlamlı,
Kimine bi mana türkü olurum.
Cak olur ahval olurum caddelere.

Ey nergis!
Sana eşitim bilir misin?
Kıskanır adem rengine.
Nazeninsin.
Ayrılığa dayanamazsın.
Koparırlarsa dalından,
Suya hasretsin.
Ne geceyi dinlersin ne gündüzü.

Ve bülbül;
Sanmaki divanesin.
Sen ancak kafeslerde ötersin.
Gitmez öteye sesin.

Yolları dersem,
Zaten matem renginde.
Hüsran olmuş,
Elem onda dert onda.
Ayrılığa müsebbibtir farkında.
Sevgiliyi kavuşturma derdinde.