Harman yeri düz ola,
Gönlüm yana köz ola.
Yâr gitti gelmez geri,
Elâleme söz ola.
Yollarıma duman inmiş,
Gözlerime yaş binmiş.
Bir yudum su içemeden,
Hasret sineme sinmiş,
Çeşmelerin başında,
Yâr oturdu taşında.
Dünya gözümde değil,
Kaldım aşkın kışında.
Ağıl önü taş olur,
Yâr uzakta düş olur,
Ben sevdayı içmişken,
Yüreğim sarhoş olur.
Kayıt Tarihi : 18.9.2025 22:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Köy hayatında yârini kaybetmiş delikanlının hissettiklerini kendi ağzından haykırması.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!