Yâr Gelmez Oldu Şiiri - Erdem Gümüş 2

Aşkın derganda umut limandı.
Ecel teri döktüm, yâr gelmez oldu.
Vuslatı nöbette, halim dumandı,
Gözlerim ufukta, yâr gelmez oldu,

Mihrimah'ım acep, yolu mu bilmez,
Uzaktan uzağa, selam da salmaz.
İçim buruk buruk, beklerim gelmez,
Umudum tükendi, yâr gelmez oldu.

Erim erim erir, yüreğim başı,
Meraktan çatladı, sabrımın taşı,
Gel gözümden sen sil, diyerek yaşı,
Ünledim ünledim, yâr gelmez oldu.

Meğerse cânânım, biraz geç kalmış,
Üzülmesin diye, haber de salmış,
Şimdi yol yarıymış, epey azalmış,
Aşka kim demiş ki, yâr gelmez oldu.?

Telve gözlüm haydi, çıkıp geliver,
Elimde gül soldu, gel de alıver,
Ram olalım aşka, meşkle gülüver,
Durdumu ki zaman? yâr gelmez oldu.

Şevkle aşk gemisi, demiri attı,
Karşıdan karşıya, yâr ışmar etti
Izdırabım o an, limanda battı,
Meğer yanılmışım , yâr gelmez oldu.