Yar Gelmez Mi Şiiri - Ebed Gönül

Dağlar bürünmüş beyazlara
Mevsimler geçer de yar gelmez mi
Yar yolun gözlerim ayazlarda,
Takvimler biter de yar gelmez mi

Göçmen kuşlar dönerken yuvaya
Heyecanla kanat çırpmaz mı
Bir yuva kurdum yar kalbime
Gurbetten vuslata gelmez misin

Sobanın başında ısınır ellerim
Yar gelsen de bitse bu hallerim
Kapıda buz tutmuş seni beklerim
Güneş olup ısıtmaz mısın beni

Mehmet derki az kaldı vuslata
İnsan insana kavuşur mutlaka
Dünyanın hali bu acısı da tatlısı da
Elbet bir gün yarim gelmez mi