Engel tanımdan!
Gün doğmadan!
Şafak alına vurmadan
Yar gel!
Var Gel!
Bir dağ başına
Damla damla gözyaşıma
Sor gel!
Ama gel!
Yar Gel!
Dere tepe demeden!
Bindiğin attan inmeden!
Yar Gel!
Çay, dere, ırmak deme
Bensiz ekmek yeyip
Yanlız çay içme …
Yar Gel!
Var Gel!
Onu daha tanımadan yanlızlığımı gelip yeneceğine inandığım sevgi adına Melibocus Dağları’nda hüzünlü adımlar eşliğinde ve kuş sesleri ve baharın beni ona ulaştıracağı inancıyla yazmıştım bu şiirimi! Yıl 2005, aylardan 20 Mayıs!
Resimleri üç gün önce çektim ve burası Main Nehiri’ne ait kesitlerdir.
H. Hüseyin - Almanya - Darmstadt - 19.05.2005
Hüseyin Arslan 3Kayıt Tarihi : 12.8.2020 23:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!