Yar Gazeli Şiiri - Kadir Huylu

Kıyma anka kuşuma semadasın dilde yar
düşte güller derledim yetiştirdim sana yar

Çatladı topraklarım şafağım kirletildi
Viran oldum derdinle şiirim susturuldu

Kahrının büyüklüğü melal değildir bana
Değ şu gönül bağıma der gülümü elde yar

Gül gibi bakar öyle bahçelere girmezsin
Günahımı almışlar feryadımı duymazsın

Azizemsin cihanda hükmüne söz mü ola
Reca eyler bu gönül aşk hükmüne ram ola

Gecelerim uykusuz bir ses beklerim senden
İhbarsız gel düşüme rayihasın gülde yar

Gözlerime nem oldun seherime bir bülbül
vakt-i aşkın yüreğim arar durur tende yar

Ceylanımsın dağlarda abes kaldım şehirde
Çak eyle şu gönlümü ırak kaldım aşkta yar

Bilirim bir meleksin güllerden de güzelsin
Kaparım gözlerimi karanlıkta nurumsun

Güzel olan her şeysin teşbihlerim boşuna
Aşk odunu yak gayrı feda canım sana yar

Kadir Huylu