Yar Etti Beni Şiiri - Murat Kılıc

Kâğıdım kaleme mahzun bakıyor
Bir karar vermeyi zor etti bana
Divane şu gönlüm yine şakıyor
Soğumuş külleri kor etti beni

Zaman çare imiş; bize yetmiyor
Gönül yarasıdır kabuk tutmuyor
Baş gitse de sevda baştan gitmiyor
Dünyanın kahrına ser etti beni

Çalışırdım gece gündüz durmadan
Seherde kalkardım saat kurmadan
Bakışmadan, dokunmadan sarmadan
Gelince göz göze, yâr etti beni

Sevmek sadakattir bir anlasa yâr
Ölmeye razıydım yolunda tekrar
Bilmedim ne yandan esti bu rüzgâr
Gülistan yurdunda har etti beni

Aşk ırmağı çağladıkça ben kandım
Her yudumda bir gafletten uyandım
Dil damak lal oldu yine de andım
Son hesap kaygısı zar etti beni