Yar Eliyle Anama Mektup Şiiri - Murat Akyol

Bilirim, en çok da sen seversin... Ama
Unutup, iki kilo meyve alamadan sana,
Bu yılda yine geçti anne, zerdali mevsimi...
Yeter içimdeki uhdeler! Sizden illallah ettim!
Şimdi bilmediğim o sesler acımaz, azarlar beni.

Vitrinlere bakarken geldi, anne aklıma?
Yeni bir ayakkabıya ihtiyacın yoksa da;
Vefa için anne, bir büyük vefa için
Sana bir hediye ayakkabı almalıyım?
Bugün karanlık olmadan, ölçüsü hatırımda.
Cennet ayaklarının altında, biliyorum?
Ve biliyorum ki: Cennetteki bütün ayakkabılar
Otuz yedi numara.

Söyleme dur! ... Biliyorum anne, biliyorum? ...
"Ben" için en iyi muradları dilediğini.
Eski sevdalarıma laf ederdin ya eskiden?
Beğenmezdin, kız bakardın bana gizli gizli.
Biliyorum evlendiğimde, benden habersiz:
-Şu deliyi de yolcu ettim ya? ... deyip,
Adak olsun diye "kınalı koç" kestiğini!

Etme! ... Kırma gönlümü artık, yaralama? ...
Bana kızdığın bütün kötü huyları
Şimdilerde bir bir bırakıyorum anne!
Epeydir sabah ezanı okuyan müezzinler
Rastlamıyorlar çok zaman oluyor, yollarda bana.
Yalı'daki balıkçı arkadaşların denizdeki ağlarını
Toplamaya yardım da etmiyorum artık! ...
Günün ilk ışıklarında, bir de uykusuz
Üstelik akşamdan kalma.

Ama gönlüme sevdalar topluyorum anne!
Hala çok insan seviyorum... Ben o kızı hala çok seviyorum!
Unutmak için değilse de; azalttım artık içkiyi... Öğrendim bunu.
Fakat tütüyor her dal sigaram onunla birlikte... Hayın-hayın
Ama nihayet kararını bilebiliyorum, dibini bulamadığım
Hayırsız, yersiz, sebepsiz; yok olasıca bardakların.

Onunla eskiden de böyle olurdu anne!
Rüyalardaki buluşmalarımızın dur'u durağı yok!
Bahsetmedim; sen bilmiyorsun anne, sen bilmiyorsun? ...
Koşuyoruz ha bire bir filmdeki bir ağır çekim gibi..
Fakat ne hikmettir anlayamadım?
Hiç birinde buluşturmadı bir türlü "İlahi Yönetmen"
Kavuşmayan ellerimizi.

Şimdilerde sabahları yorgun-argın uyanıyorum anne!
İçimde onulmaz hayal kırıklıkları ile...
Ben hala dünde kaldım
Unutmadım anne unutmadım, unutamadım.
Şunu unutmadım bir de;
Olanlara sen üzülme, ve de bir tür "gönül alma" olsun diye;
Bugün akşam olmadan iki kilo zerdali alınacak,
Otuz yedi numara olacak ayakkabın... Hediye paketinde.

İşte; öylesine bir şiir yazdım, mektup niyetine.
O yar gelsin... O yar getirsin bu nameyi sana anne!
Eskiden de yazılırdı bu ibare zarf üzerine, sen bilirsin?
Şimdilerde unutuldu, kimse artık mektup bile yazmıyor
Hele de: "Yar Eliyle"