Yar Düşü... Şiiri - Alparslan Çolakoğlu

“Heveslik eyledim/yavru yetirdim,
O’da hayalınan düşümüş meğer
Yavrumu gözümden ayırmam derdim/ ah derdim!
Kurduğum hayallar boşumuş meğer”

Hep kendime pay biçtim gül bahçeni
Güneşe emek veren sendin oysa
Kördüm görmedim/sağırdım işitmedim
Gönlü gül oluşumdan hüküm kıldım adına /beyhude/
Güveyliğim kendi/kendime de..
……………düşünmedim hiç..?
Bağışla!
Sen elbette açtığın toprağa verecektin kokunu
“Ah benim sevdalı başım/bu ne yaman çelişki sen(r) deki”
……………………..dalından koparmaya kıyamam ki! ! !
Giriftarım elbet her dem gül derdine..
Kudurmuş katranın içinde;
Öğütüyor canı zaman/”kalp ağrısı” deşilen böğür/ yar düş’ü
Avuntumdur benim her dem/i/me/ o eski zamandan kalma; sen gül/ü/şü