Bak senden yana şansım nededi
Beni kendine uydurup sevemedin
Düz ovada bile beni göremedin
Her görüp sevdiğine kendine şans diyorsun
Yar diyorsun sen diyorsun
*
Yok mu sözlerinde duran bir yerde
Hepsi çıkmış vurguncu birer eşkıya
Kalmadı mı insanın insana güven vereni
Her yüze güleni saftır kendine şans diyorsun
Yar diyorsun sen diyorsun
*
Sefil dostum ayakta nasıl duruyosun
Acımasızlara iyi niyetini yorduruyorsun
İçi dışı karalarla nasıl oturup kalkıyorsun
Herkesi af eyleyip insandır diye şans biliyorsun
Yar gördüm seni gördüm
Kayıt Tarihi : 10.11.2008 03:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sefil Dostum](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/10/yar-diyorsun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!