Bir ömür boyunca bekledim durdum
Yandı bu yüreğim yar diyemedim
Hep içime attım sustukça sustum
Buna sebep sensin yar diyemedim
Umutsuzca hayatımı sürdürdün
Yüreğime dert kederi doldurdun
El alemi bu hakime güldürdün
Buna sebep sensin yar diyemedim
Kırık bir gönülle yaşadım durdum
Boşa ümit edip kendimi yordum
Bir divane gibi döndüm ha döndüm
Buna sebep sensin yar diyemedim
Üzülmekle geçti benim günlerim
Bilinmeze gider gayrı yollarım
Sen kırdın sevdiğim benim kollarım
Buna sebep sensin yar diyemedim
Artık dünya ile sende gözüm yok
Ateşoğlu yürek yanar közüm yok
Böyle yaşamaya gayrı lüzum yok
Buna sebep sensin yar diyemedim
Kayıt Tarihi : 4.10.2023 00:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
--------Oldukça düşündürücü ve ilginç, biraz ben merkezli ve panoramik.
Aşk, salt duyguyla ya da akılla çözüme ulaşmaz. Biraz da fedakârlık
gerekir diye düşünüyorum...VESSELAM.
Hep yenik başlar sevdaya,
Verir hep, karşılık beklemeden...
Sevilen zalimse eğer,
Yandı keten helva,
"Dar eder hayatı" sevene...
Olan da bu,
Tebrikler Ozanım...
Ateşoğlu yürek yanar közüm yok
Böyle yaşamaya gayrı lüzum yok
Buna sebep sensin yar diyemedim
Ne güzel demişsiniz
şiirinizi
beğeni ile okudum
Dilinize sağlık
TÜM YORUMLAR (5)