Yar Diye Analım Seni Şiiri - Kemal Ateş

Vebali ağır günahımı aşk pazarından kovan
Canıma cansızlığı yakıştıran yar diye analım seni
Ağlamayı unutmuş gözlerime yaş olup dolan
Dert çölüne serpiştiren kar diye analım seni

Oysa ne güzeldi aşk sırrını yüreğime okurken
Sevgi yumaklarını sabırla vicdanıma dokurken
Mutluyum diyordun gönül ırmağından akarken
Şimdi duygusuzluğa büründün,ar diye analım seni

Saymazsın tebessümüne muhtaç kaç sene geçti
Vurgunluğu yetmez gibi özlemin,ümitleri de biçti
Kimbilir o riyakar kalbin sevgili diye kimi seçti
Hasret ile aşka yandıran kor diye analım seni

Amade olmuştuk bir zamanlar cilven ile can yakışına
Kurbanım diyordum sürmeli gözler ile bir bakışına
Şimdi evvelden ahire bıraktık suyu akışına
Gayrı iflah olmaz yar diye analım seni