Karanlık bir alem, dipsiz bir kuyu
Senden bana kalan en son hediye
Yüreğim coşkuyu, gözüm uykuyu
Unuttu, sayıklar; yar diye diye
Taşınmaz yükleri, dediler: “taşı”
“Son sanma sen bunu, daha dur, başı”
Sevincin içinden, çileli taşı
Ümitle ayıklar, yar diye diye
07.02.2001, Denizli
Murat HacıoğluKayıt Tarihi : 4.6.2008 23:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)