Yar Diye Şiiri - Yaşar Kırmızıkaya

Her akşam gönlümde bir fırtına kopar
Bağlanır gözlerim hani yar diye
İcerim burkulur gözlerim dolar
bükülür bu boynum hani yar diye

Sanki hayal gibi sanki düş gibi
Gençlik gelip geçti uçtu kuş gibi
Aklıma geldikce bende suç gibi
Ağlar bu gözlerim hani yar diye

Bir bahane bulur mutlak hatırlar
Kaleme dizilir bimbir satırlar
Derde deva olmaz türbe yatırlar
Açılır ellerim hani yar diye

Bazen sicim olur gözümde yaşlar
Karşılaşır yolum eyilir başlar
Bazen aylar sürer hayeller düşler
Sorarım kendime hani yar diye

Bin defa söyledim seni terketti
Başka bir gönüle yar olup gitti
Aşk dediğin büyü tükendi bitti
Yine sorar gönüm hani yar diye

Söylerim o günler kaldı geride
Kayboldu hayali kaldı mazide
Unutuldu o günlerin hazıda
Yine sorar dilim hani yar diye

Attı dedim seni yaban ellere
Layık gördü seni böyle hallere
Kul etmişti seni kötü kullara
Yine titrer sesim hani yar diye

Dedim layık değil senin sevgine
Arayıpta buldu gitti dengine
Saç ağarmış kül dökülmüş rengine
Uzanır ellerim hani yar diye

Neden ayrı düştük nazımdanmıydı
Dünya malı yardan lazımdanmıydı
Yoksa kahbe felek bahtımdanmıydı
İntizarım sana hani yar diye

Bir ömür boşalır gözümden yaşlar
Kazılır mezarım dizilir taşlar
Ziyarete gelir canım yoldaşlar
Gelene sorarım hani yar diye