Yar Deyu Deyu Şiiri - Kemal Doğanay

Yunusca!
Karanlık gökyüzü gülmüyor yüzüm
Ah edip ağlarım yar deyu deyu!
Neden kimseleri görmüyor gözüm,
Karalar bağlarım yar deyu deyu!

Yar adını duysam dizim çözülür
Kervan yola çıksa çabuk dizilir
Yavrusun kaybeden ana üzülür,
Yürekler dağlarım yar deyu deyu!

Bizi uzak sanma gelir yakında
Ömrümün yarısı geçer akında
Seni sevmeyene tavır takında,
Birliği sağlarım yar deyu deyu!

Hayat kısa sanma oldukça uzun
Hiç tadı kalmadı bu yıllar tuzun
Aşkın kitabında vefasız yazın,
Eriyor yağlarım yar deyu deyu!

Dört nala giderim yollar bitmiyor
Dağların başında bülbül ötmüyor
DOĞANAY'ım yine aklım yetmiyor,
Durmadan çağlarım yar deyu deyu!