Yâr Deyince İçim Yanıyor

Yâr Deyince İçim Yanıyor

Yâr deyince içim yanar,
Diken batar her sözüme.
Bir sel gibi gözüm donar,
Yağmur düşer her gözüme.

Dertli sazım konuşmuyor,
Tellere küsmüş gibi,
Gönlüm her gün kan ağlıyor,
Taş olsam çatlarım şimdi.

Yoluna yandım da geldim,
Sel oldum, görmedin mi?
Adını duâya kattım,
Bir selâmsız sormadın mı?

Kırk yıl değil, bin yıl geçse,
Adın kalır bu dilimde.
Ben seni gönlümle sevdim,
Yalansız, çıkarsız, tende.

Aşkla yanan kolay ölmez,
Çünkü aşk bir can ezer.
Ben seni sevdim ya yâr,
O bile bana yeter…

Ejder Gulkokar fakirül Melâmi

07,08,2025
Ankara Kızılay