Yar demek gelmiyor içimden
baharını yitirdi umutlarım
sancıyı sırtlandı göğsüm
boşluğunu doldurdu kazara..
bana kızdınya canımı yaktınya
kapıyı vurup çıktınya gönlümden
sebeblere tutma matem
yar demek gelmiyor içimden
safdışı kaldı tutunuşum
çürüdü gönül bağım
el vermiyor yüreğim
ki sana gelem..
Yar gelmek gelmiyor içimden
nedeni olmayan gelişi
ne yapsın anlamsız sevişi
ne kusursuzdur bakışı
ne de değiştirmek aşkı
senle olan hiçbirşeyi
istemiyor kalbi
şimdi çek git buralardan
yar demek gelmiyor içimden
bak sustu susuşum
sahte aşk bizimkisi
sevmek bu olmasa gerek
bu kahrı kabullensede yürek
sabrı bilesede
bakmıyor,baktığımda göremiyorum umudu
görmekte istemiyorum artık
yalnızlık acizlere
tek başınayım dimdik
yüreğime güç veren aşkın olmaz olsun
sensiz daha iyiyim
yeni bir yol,önemi yok öyle kalsın
yok oldu gözümün nuru
sahi yok musun şimdi
kuruyor birşeyler zihni
varmı ki faydası
samimiyetini son kez kustu
gitmek en doğrusu
yar demek gelmiyor içimden
işte aşk bitti.
Kayıt Tarihi : 27.8.2014 20:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
27.08.2014 20:30 yokluğun hiç koymuyor artık yar
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!