En güzel çiçekler soldu pencerem de.
Öyle çocukluktan bildiğimiz gibi.
Mini mini kuşlar hiç mi hiç olmadı.
Ve güneş hiç girmedi penceremden.
Ne zaman yâre teslim olsam.
Bir yara açıldı göğsümde.
Merhem olmadı hiç mi hiç.
Ve elimden tutan.
Gönlüm sele vurgundu.
Hep sürüklendim yağan yağmurda.
Tutunacak dalım olmadı hiç mi hiç.
Ve kurtarmak için uzanan bir el.
Gül dedim şafakta soldun.
Yâr dedim yara oldun.
Sel oldun kapıldım.
Gelmedin hiç mi hiç.
15.12.2017
Alihan İşcenKayıt Tarihi : 30.1.2018 01:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!