Yar Dediğin Şiiri - Özdemir Aydın 2

yar dediğin baharı çiçeğe duran,
beş dağ, bir ummandır sineye vuran,
sırrı keramette hali halce bilinen,
közü harlı bal dudaklar.

yar dediğin yağmur yemiş dağ yamacı,
çiçek açar evlek evlek kıblesinin yamacı,
dağın da açışının ol hikmet-i amacı,
beklediği binbir çiçekli bahar.

yar dediğin ahir zaman süfyanı,
amentüsüz bir seyyahı süryani,
yeşil bir ormandan çıkan dumanı,
güz yeşili yaprak dökmüş hercai.

yar dediğin yanağında küçük bir çukur,
yeni geçmiş elif, be'yi, hece hece okur,
nazenindir, desen desen ala şal dokur,
horasan kiliminde kırık ebkem ezgisi.

yar dediğin bir dert ki devası bulunası değil,
birlikte uyur hayaller, eğil dallarım eğil,
düş mavi, gölge danslı, sen toprak, o su,
oturur gönül tahtına aram edercesine,
dünyanı zından eder haram edercesine.