Yâr Dediğim Yara Açtı Bağrıma

Yâr dediğim, yara açtı bağrıma
İçinde yittiğim geçmişi çaldı
Tuz, biberle ağrı kattı ağrıma
Gözümde bir damla gözyaşı kaldı.

Tek lâf etmedikçe, açıp ağzını
Korkuları yıkan arzular bitti,
Poyraza bakan bir tavan arası
Pencerelerinde duygular yitti.

Tebessüm saklamaz böyle sırları
Kalbinde yerimi alamıyorum
Ağını örüyor, can sıkıntısı
İçim yanar mutlu olamıyorum.

Akşam karanlığı, bir yorgan gibi
Üstünü örtünce evler kapandı.
Dertler kör bir kuyu görünmez dibi
Yeni Nuh Tufanı beklenen andı.

Bekleyenim yoktu, dalğın yürüdüm
Yağmur yağıyordu, inceden ince
Zahmetleri, rahmet ile bürüdüm
Sevgi aranmazmış, saygı bitince...

Özcan İşler
Kayıt Tarihi : 7.12.2020 18:15:00