Yar'dan Kalma Şiiri - Gülgün Özel

Yar'dan kalma, yaralarım var benim
Umursamaz, kendini beğenmiş
Bir o kadar sırnaşık,bir o kadar senli benli davranan.

Yar'dan kalma,karalarım var benim
Griden bir parça çalınmış ,ama beyaza ulaşmamış
Çatkı gibi alnıma çatılan.

Yar'dan kalma,hesaplarım var benim
Soru sorulmaz,
hesaba cekilmez,ödetilmez
Masalarda, üç kuruşa harcanan.

Yar'dan kalma,arsızlıklarım var benim
Kapı arkasında çocukça saklanıp,
Yari görünce,ayaklarına dolanan
Kucağında;"beni okşa" der gibi nazlanan.

Yar'dan kalma, Sevi'lerim var benim
Teninde bir ayrı,kokusunda bir ayrı,
Efsuna bulanan.
Koyun koyuna sabahladığım gecelerim

Yar'dan geri kalmaz,arlanmaz bir ruhum var benim
Ne yapsa bağışlanmaz,ama gözünü de sakınmaz
Kovsan gitmez, sussan konuşmaz..

Ey Sen..! Yar'dan kalan,Us'lanmayan..

O'ndandır nasıl olsa deyip
Bir sonraki davasına,kılıç kuşandığım.
Sevdasına,çala kalem daldığım,
Anlaması için darlandığım,
Bir o kadar da kahırlandığım.
Yar mıdır? Ar mıdır?
Karakış boran mıdır?
Çalan mıdır?çırpan mıdır?
Katıp karıştıran mıdır?

Mecnun gibi çölde savrulan mıdır?
Yoksa ben gibi Y/aralanıp
Iki kelamda,kendini parçalayan mıdır?

21 agustos 2017

Gülgün Özel
Kayıt Tarihi : 11.12.2018 15:38:00