Yar Bulamadım Şiiri - İbrahim Halil Akçay

Hazan düştü baharda yaprağıma
Gül yerine diken düştü toprağıma
Yaz ayında kar yağdı dağlarıma
Yürekten can diyecek yar bulamadım

Aşkı aradım gezdim yıllar boyunca
Bir yar bulup sevemedim doyunca
Hele birde benim huylu huyumca
Çağlayıp akacak yar bulamadım

Herkese anlattım tarifi verdim
Dinleyin dedim hele işte bu derdim
Yeter ki gelsin yar, gönlümü serdim
Gönülden anlayan yar bulamadım

Bu yolda yürüyen herkese sordum
Gördüğüm rüyayı kendimce yordum
Ocağın içinde küllenmiş kordum
Külümü savuracak yar bulamadım

Sinemde yangını söndürem dedim
Artık şu yüzümü güldürem dedim
Kötü talihimi döndürem dedim
Gönlümce bir tane yar bulamadım

Gönül vaz geçmedi arzu halinden
Medet ummuşum meğer kötü zalimden
Perişan olmuş şu bedbaht halimden
Anlayan yürekli yar bulamadım

Uzattık ca ellerim hep boşta kaldı
Doyamadı gözlerim hep aşkta kaldı
Aşk ateşi beni bu derde saldı
Dermanım olacak can bulamadım

Belliki aramayla olmuyor bu iş
Dedim ki gönlüme nereye gidiş
Anladımki bu çok sırlı bi iş
Sırrını çözecek yar bulamadım

Her geçen gün sarpa sardı bu işler
Hep boşa çıktı gidiş gelişler
Yaş kemale erdi karıştı işler
Yaş geçti sevecek yar bulamadım

İbrahim Halil AKÇAY