Oturdum mekânın loş ışığında
Dirilen mazide yâr bulamadım
El ele gezerdik ay ışığında
Hasreti yaşarken yâr bulamadım.
Yokluğu lav gibi cana sarıldı
Sıkınca elimde kadeh kırıldı
Ortağım geceler yine darıldı
Düşlerde ararken yâr bulamadım.
Hatıralar ile yanıp gürleştim
Diz çöktüm yerlere sızıp inleştim
Derya dalgasına akıp dertleştim
Dertleri yakarken yâr bulamadım.
Umudu kesmeden aradım durdum
Duvardan duvara başımı vurdum
Vuslattayım diye hayaller kurdum
Her yanı yoklarken yâr bulamadım.
Bir kahpe yüzünde kafaya taktım
Tükenen sabrım da bitmişti nakdim
O gece kızgındım onu da yaktım
Bu kadar naçarken yâr bulamadım.
Kayıt Tarihi : 24.2.2017 12:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
snm
Kader vurduğunda, şen gün dostları el olur, hele yanında merhem olacak bir yar bulmak imkansızdır, anlamlı ve nasihat niteliği taşıyan bir şiir, emeğinize sağlık kutlarım saygılar...
Dirilen mazide yar bulamadım
El ele gezerdik ay ışığında
Hasreti yaşarken yar bulamadım
Duygu coşkulu şiiri kutlarım.
Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (2)