Yar Bozdu Bağbanım

El açıp rabbime niyaz eylesem
Nedametle ağlar dinmiyor gözüm
Yürekte yangınım ona söylesem
Deryalarım çağlar sönmüyor közüm

Yarenim hayalde düşte geziyor
Yavrular büyüttüm aklım bozuyor
Özledim içimden kanım sızıyor
Dertlerim sırtımdan inmiyor kuzum

Bu yalan dünyada kalmışım naçar
Yalınızım düştüm dertlere düçar
Muhannetin suyu delerde geçer
Rahmet yağmuruyla yunmuyor özüm

Can aradım candan dostum olmamış
El uzattıklarım halim bilmemiş
Ahvalim diyecek sözüm kalmamış
Aşımda tadım yok konmuyor tuzum

Aklı çok olanlar ekmek vermiyor
Kendisi tok aça sofra sermiyor
Düşme düşer isen kimse görmüyor
Yalan derman ile onmuyor dizim

Yarimle ayrıldı günlerim ayım
Ecel şerbetiyle derman arayım
Mihnet ile yandı gönül sarayım
Yar bozdu bağbanım yenmiyor üzüm

Beynim düğüm düğüm düşünce ağın
Başı duman sarmış yücedir dağın
Can sunak taşında senin adağın
Ol tabip gelsede dinmiyor sızım

Çok sevdim yüzümü hiç güldürmedi
Hergün kanlı kurşun söz öldürmedi
Ben tükenir iken o aldırmadı
Ah edip ağlasa dönmüyor yüzüm

Eğriyi doğruyu ayırdetmedi
Kötüyü sırtından söküp atmadı
Yarını düşünüp hesap tutmadı
Yar ahvalde gezer kanmıyor sözüm

Yüreğim hergün bin pare bölünür
Yanında olmazsam aklım alınır
Sensiz bil cehennem sefa sayılır
Ateşle dağlasan yanmıyor özüm

Tüm kainat birgün sevdam duyacak
Cümle yazan kalem başın eğecek
Devletin memuru nikah kıyacak
Aşkımız kimseyi tınmıyor bizim

hatice naime karadağ

şiirlerimin kayıt belgesi vardır