Yar Bağına Girsem Şiiri - Kemter Abdal

Bu şiir, şairin içinde bulunduğu çaresiz ve sorgulayıcı ruh halini yansıtıyor. Dünyevi arzulara yönelse ne olacağını, aşkın sarhoşluğuna kapılsa ne değişeceğini, hatta tüm varlığından geçse bile neden olduğu bu durumdan kurtulamayacağını sorguluyor. Şair, sanki kendi iradesi dışında bir gücün etkisiyle belirli bir yola sokulmuş, belirli dertlere mahkum edilmiş gibi hissediyor. Yarin bağına girmenin, gonca gülü demenin, ince belini sarmanın sonuçsuz kalacağını düşünmesi, dünyevi zevklerin onun içindeki derin huzursuzluğu dindiremeyeceğine işaret ediyor. Meyhaneye dalıp aşk şarabını içse bile, bu durumun onu sadece geçici bir sarhoşluğa sürükleyeceğini, asıl sorununa çözüm olmayacağını düşünüyor. Bir pazara gidip malını mülkünü satsa bile, bu geçici bir rahatlama sağlayacak, ancak onu giydiği "hırkaya", yani içinde bulunduğu duruma mahkum eden asıl sebepleri ortadan kaldırmayacaktır. Bu dünyadan geçip bir menzile ulaşmanın ya da hakikati bilmenin bile onu bu "hayal"den, yani içinde bulunduğu yanılsamadan kurtaramayacağını düşünüyor. Şiirin sonunda Kemter Abdal, bu çaresiz halin nedenini sorguluyor. Aşkın okunun sinelerini deldiğini, gönlünün bir ummana dalıp kalksa bile bu dertlere kimin saldığını merak ediyor. Bu son dörtlük, şairin hem kendi içindeki aşk acısıyla hem de bu acının kaynağıyla ilgili bir hesaplaşma ve anlam arayışı içinde olduğunu gösteriyor. Şiir, bir yandan dünyevi arayışların boşunalığını vurgularken, diğer yandan da kaderci bir kabulleniş ve sorgulayıcı bir isyanı bir arada barındırıyor.