Yar Aşkıyla Şiiri - Feyzullah Evcil

Bir ışık var yücelerde, rengarenk.
Işığı vurdu kalbime,yedi renk.
Mutsuz kalbime, doldu birden ahenk,
Benliğimi sardı,nur gibi bir renk.
++
Sevgin bir nurdu, aydınlandı kalbim.
Dost cemalin,ruhumda oldu resim.
Verdiğin şavkla, yücelere erdim,
Kalbime huzur doldu,şükür geldin.
++
Ben´im,huzurla çıktı gitti sana.
Sevginle gönlüm çoştu,yandım cân´â.
Senin aşkınla,deli derler bana,
Canım feda,senin gibi cânana.
++
Evcil´im tazelendi garip gönlüm.
Bu dünyada,yârin aşkını gördüm.
Ol dünyadan, geçip gitsede ömrüm,
Derimki, yârimin aşkıyla öldüm.