Yar aşkına divane Şiiri - Sinan Bayram

Zaman ölüme akar ölüm bana
yokluğa kanat çırparım aşk diye
pervaneyim yar aşkına divane
kapanır gönül perdem aşkla

Ey aşık ölmeyi bilsen ne fayda
ben ölümü ezberledim aşk diye
yar kendini esirgedi özlemle
nazlı hali bitmedi bu gönülde

Varamazsın demedim ben sana
yanarsan varırsın elbet aşka
gönül kapısında aşkla diril
sultanın elbet bakar sana

Nefesi ile can verecek elbet sana
yeter ki teslim ol gönül sevdasına
ben yanmaktan öteye gidemedim
gül adıyla ay gölgesi yetti beni yakmaya

Mevlam sınar iki gönlü tek aşkla
yürü incinmeden gönül diyarına
divanede olursun hep viranede
gül misali ay parçası bu sevda

Ben kendimi unuttum aşkla
sır düğümlü kefeni giydim
sararıp soldum aşk adına
kurtuluş var aşk yolunda

Sevda bağında her bülbül ötemez
sabretmeyi öğreneceksin layığıyla
bilsen ki can evinden tutuşacaksın
yine de yürüyeceksin ateşe yar diye