Yâr Ağrısı Şiiri - Serap Yavrucu

Aşkı ebedî kılan “ölüm rengidir” diye,
Bir sevda ağrısından, dermansız öleceğim.
Almak için pâkinden, vaslıma bir hediye,
Civarına en yakın yerde gömüleceğim.

Yaramı, bir şiirde kanatırken beyitler,
Yağmura dönüşecek gözlerimin masalı.
Kısalacak, ömrümü törpüleyen saatler,
Duyacaksın sevgili! Bir kalbim var, sevdalı.

Acıları emziren, söz dinlemez serimden,
Vazgeçerek, pervasız isteyeceğim seni.
Son kez dağılacağım eriyen gözlerimden,
Alnımda hissetmeden, diriltici buseni.

Hazırım ey SEVGİLİ! Ruhsat ver, diyeceğim.
Bırak, bu nahif gönlüm düşsün avuçlarına!
Kavrularak erirken tek şey isteyeceğim:
Ölümsüzlük suyundan içeyim kana kana.

Mehtabı dokuyacak başucumda, durmadan.
Burukluğumu sezen, o mahir kirpiklerin.
Bedenimi saracak, gün ışığı vurmadan.
Taşacağım kendimden, yansın diye ellerin.