İlk başta kurşun sandım!
Açtığın yarayı...
Sonra anladım, sıktığın silah değilmiş!
Gözlerindi, namlusu bana doğrulmuş.
Sözlerindi kurşun...
Sonra anladım, açtığın yara değilmiş!
Bakışlarınmış canımı acıtan,
Aşkmış açılan yara...
Neden vurdun beni anlamadım!
Yada nasıl vurdun kalbimi?
Hiç kimseye vurulmazken,
Neden sana vuruldum şimdi?
Belki kazara yaptın bunu,
Ama namlusu bendeydi silahının..
Kurşunu girdi beynime,
Ve açıldı yara kalbimde,
Şimdi kalbimdeki yarayı,
Ya da beynimdeki kurşunu,
Çıkarabilir misin?
Çıkarmaya çalışabilir misin?
Kayıt Tarihi : 18.10.2022 11:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!