Yar' a Şiiri - İsmail Özabacı

Ağzında çıkan
Afta ve yüreğinde ki
Yaralara and olsun ki
Üzgünüm
Ben sebep oldum bu
Ruhuyeti haline
Gözyaşların kurudu biliyorum
Ağladın hep
Kendi kendine…

Her aşk
En fazla yara dokunurmuş
O aşk
Gönülde
Derin bir yara olurmuş
O yara bir gün
Kavuşurmuş
Yara yemin olsun
İyileşsin artık bu kader…

Yara en çok gece sızlar
Sen uyurken yahut
Sen uyanıkken
Koyduğunda yastığa başını
Yavaş yavaş kanar
Kanarda durur damla damla içine
O göle sözüm o ki
Üzgünüm
Birikecek emin ol benimde içimde…

Kaç yıla sığarsa artık
Yedi olur yetmiş olur
Her yara kapanır elbet
Elbet başka bir yara açılır
Duam odur
O yara kavuşmadan
Bu beden yara kavuşsun
And olsun,yemin olsun
Yar olsun…