Yâr Şiiri - Fatih Kadercan

yâr

Çitler çekilmiş bülbül avazındaki gönlüme
Dillense mısralar satır satır sevgiliye
Ses versem ne çare!
Yüklem bilmez, tümleç bilmez, özne bilmez

Serçe gibi tünemişsin kuru çalılar da
Ses versem beyhude bakışlarına
Şakısam bülbül gibi ne çare
Sağır kulak dinlemez

Konmak istesem gül dalına
Diken geçit vermez
Çalı bilmez, çırpı bilmez
Beste yapsam, seslere deste deste
Mızrap bilmez, yay bilmez, keman bilmez

Neylesin ezele aşık dünyanın kârını
Yaradana yâr isen! yâr sarar yaranı
Yaramı görürler yarsalar bağrımı
Yâr beklerken yârdan çeker mi maşuk ayağını
Aşka tutulanı ayak bilmez, yol bilmez, yolcu bilmez...