Yar Şiiri - Doğan Seven

Güneşe benzer hüsn-ü cemalin
Aşk olup od ile yanasım gelir
Ay ile bezeli en sade halin
Mehtapta yakamoz olasım gelir

O narin kıskıvrak ince belini
Bal kaymak dökülen tatlı dilini
Misk-i amber kokan beyaz tenini
Soyup da çırçıplak sarasım gelir

Kuğu cüce kalır selvi boyunda
Nim kalır güzellik seni huyunda
Geceler boyunca zarif koynunda
Başımı koyup ta yatasım gelir

Ela göz ok kirpik o hilal kaştan
Elmaya renk veren o al yanaktan
Arının sarayı ballı dudaktan
Sorgusuz sualsiz öpesim gelir

Cennettir seninle sevginin sonu
Sımsıkı sarılsam bir ömür boyu
Yar ile yaşarım sevda oyunu
Kalemle gönüle dökesim gelir

Kara kaş üstünde ipek saç teli
Gül gibi narindir yanakta beni
Sarmaya kıyamam kadife teni
Karşıda durupta bakasım gelir

Garip der nağmeler yarende saklı
Ne yazsam az kalır akıllı başlı
Birde alıversem telli duvaklı
Cennet şiirini yazasım gelir.