Yar Şiiri - Arif Taner

Aşk adına yazılmıştı ya tüm şiirler şarkılar,
Biri beyaz atlı prens,
Diğeri külkedisi yada prenses.
Herkesin vardı işte mutlaka bir değerlisi.
Masal gibi başlayan aşklar vardı bir zamanlar, Sonrasında derin yaralar.

İki sevdalıydı bu masalın kahramanı.
Her masaldaki gibi birbirine kavuşmak için çırpınan birbirine sevdalı iki yar.

Hani ilkler yaşarsın sevdanda,
Masallar hep güzel başlar mutlu biter,
Mutlu bitsin isteriz ya okurken her masalı, Bazen masallardaki gibi hep sonu güzel bitsin isteriz kendi masalımızın.
Hayatın gerçeği sonu güzel bitmiyorki bazen.

Sahi neydi aşk?
Yare kavuşmakmı,
Arzulamakmı,
Yoksa iyi ve kötü günde diye başlayıp bir ömür onunla aynı havayı solumakmı?
Yada nefsin arzusu, veya aynı yastığa baş koyup onunla birlikte yaşlanmakmı?
Söylesene neydi hangisiydi hayalin?
Sevdası büyük olan hiç bırakırmı aşkını?
İlk yola çıktığındaki gibimi kalıyor şimdiki aşklar,
Yoksa seni hiç tanımamışım deyipte sonamı eriyor sevdalar.
Hayat bu ya sevdanda sevdiğinde imtihan.
Şimdi bırak herşeyi zamana,
Senin benim elimde değilki kader,
Hayat bir imtihan.
Ve bir gün ömür bitecek,
Düşlediğin gibi olmayacak istediğin olmayacak.
Yaşanması gerekenler yaşanacak ve kendi masalında bitecek,
Masalın sonunda son yazacak,
Hiç beklemediğimiz bir anda, ve gerçekle yüzleştiğimiz zaman,
Aklımıza gelecek tüm yaşananlar, ve,
Ya iyiki yada keşkeler dilimize dolanacak. Söylesene geriye ne kadar günün kaldı zamandan?
Haydi sarıl sevdiğine, belkide zaman, beklemediğin o zaman.