Yar Şiiri - Özgür Türkoğlu

Bad-ı Sabah sürünse kederli sineme
Ar eder kendinden değmeseydim eynine

Yar denilen hastalığa duçar olmus deyiver
Benden aldığın alevi derin derin zikreyle

İster garp olsun yolun yahut şark, şimal
Hepsi yad el değilmi goncadan başka yol mu var

Misk-i amber kokusundan al getir cananımın
Can'a candan ulaştır katiı yapma öldürme kahrımdan

Leb-i kırmızı yarin nar gibi yakarmıydı
Mir ettim, tac ettim, ayn başka bakarmıydı

Zira dergahında köle gibi beklerim,
Yar olan hiç kapıdan kovarmıydı

Ah ile yaşanmaz ancak ölümde ahla
Berceste hayaller kur ve onu yare sakla

Musaf ekmek uğruna yemin etmeyim can senin, cananım
Korkum sade kendimden seni de ben yakmayayım