Yâr Şiiri - Kenan Çarboğa

Hicranınla alevlere belendi
Yüreğim yâr, yüreğim yâr, yüreğim
Kapı kapı gözlerini dilendi
Çerağım yâr, çerağım yâr, çerağım

Kara bahtım, kaderimin elinden
Vurgun yedim yağmurundan, yelinden
Yaşadıkça gül kokulu telinden
Irağım yâr, ırağım yâr, ırağım

Mecnun muyum, meczup muyum, neyim ben?
Sen söyle de ahvalimi deyim ben
Aşk bahsinde acemiyim, toyum ben
Çırağım yâr, çırağım yâr, çırağım

Sensizliğin ciğerimi haşladı
Taşa tuttu, umudumu taşladı
İlkbaharda saçlarıma işledi
Kırağım yâr, kırağım yâr, kırağım

Evvel, ahir sensiz dünüm, günüm yok
Bu payeden daha büyük ünüm yok
Senden özge menzilim yok, yönüm yok
Durağım yâr, durağım yâr, durağım