Yâr Şiiri - Duran Bükülmez

Sorma dikenlere gönül acımı
Seherde açılan gül olmuşum yâr.
İlaçlar kesmiyor gönül sancımı
Gurbetin elinde el olmuşum yâr.

Kime derdim açsam bir ah yükselir.
Kimi yâre küser,kim kıymet bilir.
Sevda denizinden dalgalar gelir.
Açılan yelkene,yel olmuşum yâr.

Kime yar dedimse nasrıma basar.
Hem yüreğim dağlar, hem bana küser.
Şu benim gönlümde yel başka eser.
Çiçeği dökülen dal olmuşum yâr.

Kolaymı sanırsın gönülü açmak.
Sükûti akşamda kadehler içmek.
Vebalin sırtında sıratı geçmek.
İbrişimden ince tel olmuşum yar.

Ozanım diyorki dilim yok benim.
Tutunmaya başka dalım yok benim.
Yâre yalvaracak halim yok benim.
Bir deli gönüle kul olmuşum yâr.İmza Duran Bükülmez