Yar Şiiri - Hakan Gezik

Bazen delice severken de çekip gider aşıklar.
Fırtınada sinmiş bir kedi kadar aciz
Kırmamak adına gider, hezimeti sineye çeker.

Ne garip aşk ile çekip gitmek.
Sırtına vurur gibi palazı
Geride kalanlar hürmetine bırakıp da gitmek sevgiliyi.

Bir şiirdi yaşamak,
Maziyi, seni ve hayalini
Hıçkırıklara boğulup sinmiş ve uykulu.

Bazen kırılır da kalp, umutsuzca sever yine
Öylece çekip gider
Geride kalanlar sahi bugün ne yapar?

Yeniden doğmaktır yar
Kollarında bulunca saadeti
Gitme kal diye bekler.

Yokluğunda arzuyla tutuşmuş yanarken
Azabın tadına varır
Suskun dudakların acısını en derinden alır.

Hayret etme ne olur yar
Bazen karasevdaya tutulduğu için
Öylece çekip gider aşıklar.

Muhabbet işte budur yar
Dalından koparmamak adına çiçeği
Sonra son nefesine kadar kavrulup yanar da yanar…