Yâr. -4- Şiiri - Adem Kaçar

Ey fâni sevgili!

Sende Aşk yolunda ben yürüdükçe,
Hakîki Mahbûb'um aralandı yâr;
Ben bende koybolup sen bürüdükçe,
Gönlüm şiir şiir naralandı yâr..

Hasretin yakıyor zâten dünyada,
Cehennemi yaşar gönlüm hülyada,
Bilmem ki hâlin ne olur Ulya'da,
Çünkü öylesi çok yaralandı yâr..

Tıpkı dünya gibi zevki de fâni,
Zâlimi de fâni, zulmü de hani,
Hakîkate perde teninmiş mâni,
Mecâzi mahbûbla paralandı yâr..

Eli güldürdün hep garip hâlime,
Nazın döndü sanki birer zâlime,
Cevap ver ne olur bir kez kâlime,
Ümit dolu gönlüm karalandı yâr..

Adem der anlamaz Aşktan nasipsiz,
Sen bu kulu sanma sakın sahipsiz,
Bâki Aşk bilinmez mecâz vâcipsiz,
Mecnun ben, Leyla sen zaralandı yâr…