Alsın da rüzgâr seni sıkıldığın yerinden
Yağmurlara götürsün sırılsıklam olmaya.
Efsûnlu gözlerinin mahmur süzmelerinden
Erisin bitsin dağlar, kül olsun yalçın kaya.
Rüzgârlarla dağınık, yağmurla ıslak saçın
Şiir gibi dizilsin yorgun omuzlarına.
Ve aksın çift pınardan buğulu gözyaşların
Mey olsun çemenlerin ıslanmış tozlarına.
Lâl olsun tüm insanlar, boyunca akışından
Uzak dursun her fenâ, efsunkâr bakışından...
Kayıt Tarihi : 31.5.2010 02:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!