Bezm-i yarda kim çekinir bedelden
Bela dedim atıldım belaya yar
Ayrılık badesi içtim Ezelden
Müptelayım ney gibi vay vaya yar
Hicran odu her yanımı dağladı
Göz yaşlarım ırmak oldu çağladı
Beni tutup bir kafese bağladı
Hayran oldu saldığım sedaya yar
Bir kalp verdi sevdasını duyurdu
Derde saldı sabır ile doyurdu
“Rehnümâmı tâkip eyle” buyurdu
Yoldaş oldum Zümrüdüanka’ya yar
Vehme düştüm unuttum maksadımı
Kurtlar yedi yâre inkıyadımı
Tamamlayıp ateşle irşadımı;
Davet etti cenneti âlâya yar
Ne ektiyse onu biçermiş eken
Gül derermiş bahçesine gül diken
Vuslat meyvesine hasretlik çeken
Muhabbet ekermiş şu mezraya yar
Günden güne zayıfladıkça kafes
Ruhumda bir telaş, iştiyak, heves
Çamura yatıyor nefis mülevves
Gitmek istemiyor maveraya yar
Gittiği yol uygun değil merama
Tövbe eder yine düşer harama
Yakışır mı âşık olan adama?
Evvâhî meyyaldir mâsivâya yar
22/10/2010 – Evvâhî*Osman ŞENER
Osman ŞenerKayıt Tarihi : 22.10.2010 15:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir Muhterem Seyit KILIÇ beyefendinin “Yar” isimli şiirine nazire olarak kaleme alınmıştır. Saygılarımla...
kari de alacağını aldı ve gitti.
hoş kal
İnsan hayatta olduğu müddetçe ruhla onun mücadelesi hep devam ediyor.
İnişler çıkışlar, şadlık ve hüzün, zafer ve yenilgi hep içiçe, hep yan yana.
Zafer, düşmanı iyi tanımakta gizli.
Tebrikler Sayın Evvahi usta.
KIYMETLİ HOCAN OSMAN ŞENER BEYİN ' YAR ' ŞİİRİ BU DERYADA BİR MERCAN BİR İNCİ. EN KALBİ TEBRİKLERİMLE KUTLUYORUM.
TÜM YORUMLAR (6)