Yar Şiiri - Sedat Kocabey

Kurumuş bir dala döndüm
Kor ateşdim küle döndüm
Gözlerinde ele döndüm
Sızlamaz mı yüreğin yar

Taştan taşa çal kalbini
Söktüm tenden al kalbini
Başkasına sal kalbini
Sızlamaz mı yüreğin yar

Çok ağlattın gözlerimi
Duymadın hiç sözlerimi
Sildin bütün izlerimi
Sızlamaz mı yüreğin yar

Sana yandım içten içe
Hiçe saydın beni hiçe
Zorladın kalbinden göçe
Sızlamaz mı yüreğin yar

Umutlarım dipsiz kuyu
Kimden aldın zalim huyu
Sana hasret bak beş duyu
Sızlamaz mı yüreğin yar

Damla damla erir özüm
Bundan gayrı gülmez yüzüm
Hem yetimim hem öksüzüm
Sızlamaz mı yüreğin yar

Can durur mu tende artık
Umutsuzum bende artık
Üzül biraz sende artık
Sızlamaz mı yüreğin yar