Yar Şiiri - Tufan Kopuzoğlu

Gözlerim gözlerine bakarken,
Sanki dünyam değişir.
Bilen varsa söylesin dostlar,
Benim bu başıma gelen ne iştir?
Yarimi görmeden duramam ben artık,
O yar benim için ay dır güneş tir.

Bir gülüşüne kurban olurum ben yarin,
Görmedim böylesin hem güzel hem narin.
Düştüm içine beni yakan, kavurucu bir nar ın
Tutun beni kolumdan düştüğüm yerden çıkarın.

Ama razıyım ben onun için yanmaya,
Aşk şarabından içip içip kanmaya.
Varsın dostlar o yar için yanayım ben,
Sakın ha kimse beni deli sanmaya.

Kopuz un oğlu, bu aşk için yanar oldu,
Akıttı gözün yaşın tarumar oldu.
Vazgeçti dünyadan perişan oldu,
Aydınpınar da boş bir mezar vardı o da doldu.