Yar Şiiri - Evrim Evrensel

Bağrının bahçesi elvan kokuyor,
Aşk odu sinemi derin yakıyor.
Hasretler gönülde gamlar dokuyor,
Sinen düzlüğünde yatamadım yar.

Çırpındım içeri giriş müşküldür,
Korkum o yar benden dargın küskündü.
Candan canım alan senin aşkındır.
Canımı canına katamadım yar.

Sinendeki güllerin deremedim,
Bu aşk ateşini söndüremedim,
Adamca ölmeyi beceremedim.
Kemendin boynuma takamadım yar.

Kapında bekler dilenir sadaka,
Af'ına sığındım bağışla Hakka,
Vicdan, merhametin gani mutlaka.
Firar etti sana, tutamadım yar.

Esirinim gam, kedere, efkara,
Umut kalem yıkık gibi bu sıra,
Tüccar oldum çıktım pazara şar'a,
Evrim Evrensel'i satamadım yar.

Altınoluk 21.02.2020