Yâr Şiiri - Kemal Oğuz

Dilimin ucunda kalan adını
Her gün sabah akşam anıyorum yâr
Yüzün de yabancı gelmiyor hani
Seni bir yerlerden tanıyorum yâr

Sana ses olamaz yazda hazanda
Meşk alemindeki hiçbir sazende
Bazen tanıyorum ama bazen de
Seni bir başkası sanıyorum yâr

Aklıma diktiğin bir lale ile
Üstüme çektiğin o hale ile
Kalbimde yaktığın meşale ile
Ateşsiz alevsiz yanıyorum yâr

Adına kul ettim kulaklarımı
Helal ettim bütün kul haklarımı
Şehla gözlerine dudaklarımı
Hiç destur almadan banıyorum yâr

Yüreğim kendini yola salınca
Hayalin aklımı baştan alınca
Çaresiz ortada kalakalınca
Onmaz yara gibi kanıyorum yâr

Çıkmayasın diye elin bahtına
Her akşam çıkarım kader katına
Kanatsız uçan o sevda atına
Palansız eyersiz biniyorum yâr

Bir mana çıkarıp bu susuşundan
Haber bekliyorum Anka Kuşundan
Hayal sokağının düz yokuşundan
Yukarıya doğru iniyorum yâr...