Saçlarını sessizce okşar
Kaptırma kendini o kadar
Bozar seni sahildeki rüzgâr
Sarıl dallarına korusun ağaçlar
Saçlarını yalar rüzgâr
Tutunmaya çalış bir dengede
Kumlar dik kayalıklar üstünde
Yok, olur evrensellik gezegende
Sen kal, kal kendi dengende
Lüle lüle olmuş saçların derler
Kendine sahip olamazsan eğer
Yapışırlar bir yerlerine keneler
Vallahi sülükler gibi emerler
Yar aşkın için düştüm dilden dile
Islah olmaz gönül erişmez menzile
Yazık oldu çocukluğuma gençliğime
Sevgin kör perdeler indirdi gözlerime
Çocukluğuma doyamadım asi gençliğime
Hayal meyal işlendi ismin anı defterime
Resimlerin soldu gençliğimin albümünde
Yar yar saçlarını yalayarak okşar rüzgâr
21.08.2010 – 05.06
Zekeriya ÇAVUŞ - Düzce
Şair Araştırmacı Yazar
zekeriyacavus81hotmail.com
Kayıt Tarihi : 21.8.2010 05:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!