Yar .3 Şiiri - İbrahim Etem Ekinci

Ben her gün geceden sabaha kadar,
Hasretin narıyla kül olurum yar.
Elbet her sevenin ah-ı zarı var;
Ben sefil baykuşa dil olurum yar.

Anla artık hal-i perişanımı,
Kulak tıkama da duy beyanımı.
Ya sar bu yarayı ya al canımı;
Coşarsa gözyaşım sel olurum yar.

Gel de başlayalım ta en ilk baştan,
Hayır gelmez derim yaralı döşten.
Bu tavrın aklımı alırsa baştan;
Bakarsın tanımam el olurum yar.

Derler ya ayrılık ölümden beter,
Bu senin elinde çok çabuk biter.
Bir davetkar gülüş bir tek söz yeter;
Gel dersen kapına kul olurum yar.

Gönlümü gönlüne kaz mezar eyle,
Sevdamıza destan yaz Pazar eyle,
Virane bahçeme bir nazar eyle;
Yeniden yeşeren dal olurum yar.

Sakla yüreğimi ceylan döşünde,
Ela gözlerin de hilal kaşında.
Etem-iyi gölge eyle peşinde;
Sus dersen konuşmam lal olurum yar.