Yar Şiiri - Nihat Yasul

Nasil doyamadim sana ela gözlüm
Sari saclarini oksamaya kiyamadigim
Seni ben derdime derman sanmistim
Ne bilim senin fermanin olmusum yar.

Gönlün bir salincakti sallandim durdum
Adini her gittigin yerde andim,hayal kurdum
Actim gönül bahcemi,yuvami yaptim
Acmadan solacagimi ne bileyim yar.

Kirildim ben sana küstüm gel demedim
Sen gülerken sadece baktim el demedim
Bana kizipta elin olacagini nerden bileydim
Gelinligini giymissin onun olacakmissin yar.

Duydumki ilk gece dayanamamissin,canina kiymissin
Bu kadar aci cekmissin niye dönmedin yar
Gelinligini cikarmamissin ben onunum demissin
Bunca zaman bende simdi bosunami sevdim yar.

Kefen bezini ben aldim,kimseye yikatmam seni
Hoca erkek veya kadin farketmez,cekin yarimden elinizi
O sari saclar ela gözler sadece benim
Seni musallat tasinada koyar,mezarada ben gömerim yar,yar.