Yar Şiiri - Dr Hayati Gönültaş

Söyle sevgili neredesin ey can
Bir elim omzunda keşke yanımda olsan
Razıyım bir kâse zehir de sunsan
Ölümüm ister elinden olsun yar

Baksın bana gözlerin yine hülyalı
Her halimden desinler ki sevdalı
Sen buralardan ayrıldın ayrılalı
Darağacında salladın beni yar

Acı rüzgârlar oldun şimdi bağrıma
Ne idi elinle sapladığın sırtıma
Sevgim galip geldi ama kahrıma
Yerden yere vurdun beni yar

Aşkın belki de fedakârlıktır özü
Dağlar sineyi acımasızca közü
Unuttun mu ey sevgili verdiğin sözü
Yalanların elinden bizar oldum yar

Çiçeklerden demet demet yapayım taç
İstersen beni dağa taşa savur saç
Ya da bıktım artık yeter de de kaç
Ayrılığınla beni taş ettin yar

Bırakma ne olur hadi bana gel
Dereydim coştum şimdi oldum sel
Al işte bir hançer bağrımı del
Katilim oldun sevgili yar

Söyle, beni delirtmeye ne hakkın var
Yüreğim senden, tatlı sözler umar
Bak yağıyor yazlarıma şimdilerde kar
Mevsimimi kışa, çevirdin gene yar.

Şimdi sensiz ne yapsın Hayati
Ölümün vakti bu an, bu an saati
Kesilmişti zaten garibin takati
Cesedim elinle gömüldü yar,

Sevginin katili sen oldun yar.